W 1933 roku Moshe rozpoczął studia na wydziale Fizyki na paryskiej Sorbonie. Początki były trudne ze względu na brak znajomości języka. Po pierwszym semestrze był ostatni na 300 studentów. Jednak po pierwszym roku studiów był w pierwszej dziesiątce najlepszych studentów, a studia ukończył z drugim rezultatem i to tylko dlatego, że nie mógł uczęszczać na zajęcia wojskowe ze względu na fakt, że był obcokrajowcem. Już w trakcie studiów rozpoczął praktykę w Instytucie Radowym Joliot-Curie, gdzie obsługiwał generator (akcelerator) Van Gaafa. Feldenkrais był autorem szeregu usprawnień i patentów, które pozwoliły znacząco zwiększyć moc generatora. W 1934 roku był obecny podczas odkrycia przez Frederica Joliot Curie zjawiska sztucznej promieniotwórczości, za które Frederic i Irene otrzymali nagrodę Nobla w 1935 roku. Ciekawostką jest fakt że odkrycia dokonano przypadkiem, na skutek zaniedbania pracownika, który nie wyłączył urządzenia przed opuszczeniem laboratorium. Joliot-Curie, który opuszczał laboratorium jako ostatni wraz z Feldenkraisem usłyszał trzaski aparatu Geigera, których w tym czasie nie powinno być, gdyż nie było w okolicach źródła promieniowania o tak długim połowicznym rozkładzie. Dalsze badania doprowadziły do odkrycia zjawiska sztucznego promieniowania.
W trakcie pobytu w Paryżu w 1934 roku Feldenkrais spotkał profesora Kano. Kano był inicjatorem sztuki walki Judo. Do spotkania tego mogło dojść dzięki książeczce Feldenkraisa na temat sztuki walki Jiujitsu. Jeden z tricków wymyślonych przez Feldenkraisa przypadł do gustu profesorowi Kano, pomimo że książeczkę określił jako słabą. Moshe szybko przekonał się dlaczego. 70-letni Kano był praktycznie nie do pokonania, nawet dla takiego osiłka jak Moshe. Jego asystenci z 6 i 7 Danem również nie mieli szans w spotkaniu z mistrzem. Kano powierzył Feldenkraisowi stworzenie Ecole Judo de France – pierwszej szkoły Judo w Europie.